description

21.2.08

Pequeno decálogo para asesores de altos cargos.

1.- Procure integrarse no contorno administrativo o antes posible. Sexa simpático e agradable cos funcionarios por moi repulsivo que lle resulte. O seu alto cargo non o verá con bos ollos pero é vostede quen ten que loitar corpo a corpo.

2.- Non adopte con eles a postura do “faime isto agora mesmo, porque como non mo fagas voullo dicir ao alto cargo que me respalda e vaste a enterar”. Queda feo e infantil e non se extrañe se ao virarse escoita algun marmurio relacionado coa súa nai.

3.- Non é preciso que fale mal da oposición política diante dos traballadores da administración para demostrar fidelidade pública ao seu alto cargo. Como se di na administración, iso “xa ven de oficio”.

4.- Evite menosprezar ao persoal administrativo, porque eles non o farán. Como moito espertará neles indiferencia ou envexa. Considéreo como algo positivo.

5.- Si o alto cargo que o designou lle fai caso en todo o que di, desconfíe. Vaino facer directamente responsable e como o choio falle...

6.- Si o alto cargo que o designou non lle fai caso en nada do que vostede di, non insista. Manteña a calma e viceverse a Descartes: si non penso non existo.

7.- Dende o seu primeiro día como asesor procure dedicar todo o tempo e influencia que poida en buscar outro choio. Senón mellor (que non o hai) si máis estable e agradecido. Lembre que o traballo do seu alto cargo irá vencellado ao seu de por vida e si el fai unha pifiada, vostede será coñecido como o asesor do alto cargo que a pifiou. Non quererá que iso apareza no seu currículum, non si?

8.- Non perda o tempo preguntando aos seus colegas canto gañan. A certos nivéis xa tanto ten. Calquera gañará máis que vostede si fai preguntas estúpidas.

9.- Si pretende ter unha relación laboral máis estable dentro da administración (e vai querer), comece canto antes. Asine documentación oficial e asuma funcións claramente administrativas ostentando cargos inexistentes (responsable de promoción e difusión e non gabinete de prensa). Non importa que a normativa o impida. Eses documentos acreditarán que a administración consentía o seu finxido cargo e malo será que nun xuízo non lle caia un postiño de laboral indefinido. E se non cola, tamén pode poñelo no seu currículum. Queda máis disimulado que poñer un simple asesor de alto cargo, que nalgúns sitios cheira moito a cara vagancia.

10.- Si vostede é mencionado nalgún boletín sindical (e non ha ser por cousa boa), manteña a calma. Altere lixeiramente o seu aspecto (quite a garavata ou esqueza o traxe-chaqueta) e mimetícese no escuro mundo do funcionariado. Fume só ás portas da consellería ou faga as compras a media mañá e leve ben visibles as bolsas do alcampo polos corredores sen ningún tipo de reparo. Tododios pensará que é vostede funcionario.

5 comentários:

Elianinha disse...

Ao máis puro estilo da Pirámide. Chapó.

Ghanito disse...

Canta sabedoría, dior-mío!

Anónimo disse...

Grazas por "si non penso non existo". Será o meu novo mantra. A ver si así resisto a crispación ao meu redor.

Anónimo disse...

o mais bonito e o mias dificil e ser asesor lambecús e nom parecelo
eso si é arte

Anónimo disse...

simpático decálogo, bo análise da realidade.